Je hebt zin om een namiddagje met vrienden de stad in te trekken, maar je weet niet goed wat te doen? Geocachen is een goed idee. Wij trokken met enkele jongeren van Project Wolf en hun sympathisanten de Mechelse straten op om het eens uit te testen.

Stap 1: installeer een geocaching app op je smartphone, want daarop zal je kunnen zien waar de ‘caches’ verborgen liggen. Bij mij loopt het al meteen mis, want geen enkele van de vijf apps die ik heb gedownload uit de Play Store geven een kaartje van Mechelen met de zoekplaatsen weer. Gelukkig vinden Kristof en Ward meteen de eerste locaties: aan het Dijlepad en in de Kruidtuin.

Kleinste kiertjes
Ilse, vermoedelijk de meest ervaren geocacher onder ons, weet  meteen waar ze moet zoeken: in gaten in de muren, onder of tussen stenen, in boomholtes, achter verkeersborden en noem maar op. Ik passeer vaak langs de locaties die we vandaag aandoen, maar het is me nog nooit opgevallen dat er holtes zijn waar dingen in verstopt kunnen worden. En toch liggen ze hier al jaren verborgen.

Geocachen nodigt je uit om vertrouwde plaatsen eens helemaal opnieuw in je op te nemen, tot in de kleinste kiertjes. Dat vind ik er zo leuk aan. Wie aan het geocachen is, leeft in het moment en kan even alles vergeten. Misschien een goed idee om binnenkort eens te gaan geocachen na een lange examenweek, of tussen de examens door?

Held van de dag
En het gevoel van na lang zoeken eindelijk een ‘cache’ te vinden… tegen die euforie kan echt niets tegenop. Wie recent gaan geocachen is, zal kunnen beamen dat de ‘cache’ aan het Straatje-zonder-einde vinden écht heel moeilijk is – enkele weken geleden is het doosje verplaatst. Zonder een goede tip van een behulpzame buurman (“focus op de bankjes”) hadden we het nooit gevonden. We staan op het punt om verder te wandelen als Bjarne ineens uit het niets een stokje met een miniscuul doosje aan tevoorschijn tovert. Wat een prestatie! Bjarne is de held van de dag.

Wat er in die doosjes zit, vraag je je af? Meestal is het een logboek waarop je kan invullen wanneer je het gevonden hebt, en je kan zien wie hier voor jou was. Soms zitten er ook voorwerpen bij, zoals een haarspeldje, armbandje of zelfs een setje klompen. Als je een van de voorwerpen mee wil nemen dan kan dat, maar je moet er wel iets van gelijke waarde voor in de plaats leggen. Met enkel een opgebruikt buskaartje op zak, komen we daar uiteraard niet aan.

Bovenop de toren
Nog iets waar we niet aan komen: multicaches. Op de Grote Markt is er eentje, in de OLV-straat ook. Maar raadsels gaan oplossen in muurschilderingen die over de hele stad verspreid zijn… dat blijkt toch net iets te moeilijk. Of om het met de woorden van Ward te zeggen: “Hier zijn we te dom voor.” Ben jij toevallig een puzzelfanaat en ga je geocachen met de fiets, dan is het misschien wel jouw ding.

Ondanks dat we de multicaches vermeden hebben en niemand van ons de moed had om even bovenop de Sint-Romboutstoren te gaan zoeken naar een ‘cache’, zijn we er toch meer dan 2,5 uur mee bezig geweest. Daar schrokken we zelf van, maar het was leuk. En gratis! Dus waar wacht je het op? Meer info vind je op deze website.

Wil je meer lezen over de leuke dingen die je in en buiten Mechelen kan beleven? Neem een kijkje op de blog Ongewone weken.