13 november 2015. Een dag die nog lang in ons collectieve geheugen gegrift zal staan. 23 november 2015. Het zegt jou nu misschien nog niets, maar toch zullen verschillende jongeren uit Mechelen en omstreken die dag allicht onthouden. Afgelopen maandag werd in Club Kamikaze een collectieve middelvinger opgestoken naar het terrorisme. En daar zijn we trots op.

Tijdens de afgrijselijke aanslagen in Parijs werden in concertzaal Bataclan 89 Eagles of Death Metal-fans gedood. Zomaar. Ze hadden niets misdaan. Die avond was de eerste regelrechte aanslag op de muziekwereld. Sindsdien is het muisstil in de Franse muziektempel.

Een dikke week later konden ook in Brussel geplande optredens niet langer doorgaan nadat het hoogste terreuralarm werd afgekondigd. De Amerikaanse hardcore punkband Stray from the Path, die in de Ancienne Belgique geprogrammeerd stond, vreesde het ergste: dat de terroristen er onrechtstreeks in zouden slagen om hen (tijdelijk) het zwijgen op te leggen.

Wanhopige oproep
Nadat hun optreden in de AB geannuleerd werd, deed Stray from the Path op Twitter een wanhopige oproep om toch nog te kunnen spelen in België. Zo kwam de band amper 21 uur voor het optreden zou doorgaan in contact met Kenny Leys, een van de muziekminnende jongeren die regelmatig optredens in concertzaal Kamikaze organiseren. De keuze om het optreden toch te laten doorgaan in het Mechelse Kamikaze, was snel gemaakt.

Al moest Kenny enkele uren voor de show nog op zoek naar vrijwilligers om te komen helpen, en vooral naar een publiek. Het nieuws verspreidde zich die 23ste november razendsnel via Facebook, en zoals jullie op de foto kunnen zien, bleken er meer dan fans genoeg die er samen in Kamikaze een onvergetelijk feestje van wilden maken.

IS wint niet
De dankbaarheid van de bands was groot, net als hun motivatie om het beste van zichzelf te geven. Zowel de Britse hardcorebands Dead Harts en Polar als Stray from the Path benadrukten hoe belangrijk het is dat we ons normale leven niet opgeven omwille van terrorisme. Want zo wint IS. En zo werd de hele avond een symbolisch gevecht tegen terrorisme, waarvoor de aanwezige jongeren – waaronder deze blogster – maar al te graag hun steun lieten zien.

Nee, echt, ik ben trots dat ik iets kon doen om symbolisch het terrorisme niet te laten winnen. En ik ben ontzettend trots op Club Kamikaze en de vele Mechelse jongeren die opdaagden om enthousiast hun steun te betuigen. Blij dat ik bevriend mag zijn met en wonen tussen mensen die zich niet zomaar laten doen. Want vechten voor de dingen waar je in gelooft in crisistijd, dat mag niet als vanzelfsprekend gezien worden.

Ontdek hier alle avonturen van onze blogster!